michielenmarieke.reismee.nl

AUSTRALIE - Adelaide, Kangaroo Island, Limestonecoast

Terwijl we aardbevingen, overstromingen en een megacycloon achter ons laten, genieten we van heerlijk zonnig weer aan de zuidkust. Eindelijk vakantie! Dat is toch anders dan op reis zijn, waar je steeds onderweg bent, allerlei bezienswaardigheden langs sjeest, steeds op de kaart kijkt en je je iedere dag voor uitchecktijd van de camping haast. We blijven 3 dagen in Adelaide voor we de zuidkust gaan verkennen.

Adelaide is geen bijzonder mooie of interessante stad, maar leuk genoeg als je een paar weken in de bushbush bent geweest. We maken er Australiaday mee, een soort koninginnendag, waarbij iedereen zich hult in de nationale vlag en met vrienden en familie het strand opzoekt voor een BBQ waarbij iedereen uitspreekt hoe fijn het is om Australiër te zijn, of na een paar bier 'OH OH OH AUSTRALIA!!!' roept, wat op hetzelfde neerkomt. Ik haal er lekkere verse spulletjes op de markt en struin de winkelstraat af naar koopjes. Die zijn er weinig. De euro staat zeer ongunstig t.o.v. de Aus.dollar waardoor alles heel duur is. Alle europeanen die we tegenkomen, klagen steen en been.

De veerboot naar Kangeroo Island is ook al zo schreeuwend duur. Het is 45 minuten varen (zeg maar Vlissingen-Breskens) en kost ons 255 euro voor een retourtje met de camper. Maar we doen het toch, mede omdat we van anderen horen dat het het wel waard is. Kangaroo Island is 155 km bij 50 km en ligt onder Adelaide voor de kust. Doordat er geen geïmporteerde beesten (zoals katten, ratten enz...) leven en er weinig kans op ziektes van het vasteland (b.v. de pest) is, is er veel native wildlife zoals kangaroos en koalas. En eindelijk zien we die dan ook zonder dat er een hekje om heen staat, leuk! Het eiland heeft prachtige grillige kusten en mooie stranden en we brengen de dagen door met snorkelen, wandelen en wildlife spotten. In de getijdepoelen laten we onze voeten verzorgen door kleine poetsgarnaaltjes. We zien pelikanen, zeehonden en prachtig gekleurde zeesterren en op de camping is het 's nachts druk met koala's, wallabies en kangaroos. We worden iedere ochtend gewekt door zo'n 100 kletsende papagaaien, die als één roze wolk opstijgen zodra we de camperdeur open doen. Het is een heerlijke tijd en als we na 3 dagen weer op de pont terug zitten, vragen we ons verbaasd af waarom zijn we eigenlijk niet langer gebleven? De luxe van -alle tijd van de wereld hebben- is nog steeds niet goed tot ons doorgedrongen en onbewust blijven we onrustig en jachterig doorgaan. Raar toch eigenlijk.

We rijden verder langs de limestonecoast. Hier zijn veel duinen, lagunes, en grotten. De slaperige visserstadjes onderweg staan bekend om hun kreeftenvangst. De kreeften blijken echter ook de prijs van goud te hebben (een halve kreeft voor 30 euro), dus gaan we gewoon door met onze campingmaaltjes van rijstmetkipprutjes, macaroni of pannekoeken. Iedere dag roepen we naar elkaar dat de zee zo ongelooflijk blauw is en in Beachport komen we er niet van weg. Als we daar een middag met de camper aan het strand hebben gestaan, beslissen we er de nacht ook maar gewoon te blijven. Spannend dat wildkamperen, maar waarom ook niet, we kunnen best een nachtje zonder douche, toilet en internet, en het scheelt weer 25 euro. Toch ontkomen we niet aan het gevoel iets illegaals te doen, terwijl er nergens staat dat het niet mag. 's Ochtends hebben we prachtig uitzicht op zee, de meeuwen genieten mee van onze muesli en na nog een extra rondje schelpen zoeken, gaan we dan toch maar weer verder. De Great Ocean Road, zo'n 200 km naar het oosten, trekt.

Mount Gambier is gebouwd op een paar uitgedoofde vulkanen, er zijn meren ontstaan in de kraters en één van die meren verkleurt ieder jaar in november binnen een paar dagen van staalgrijs naar turquoise blauw. In mei wordt het meer weer grijs. Niemand weet waarom, het is een vreemd verschijnsel. Blue lake is inderdaad errrrugg blauw, het doet gewoon zeer aan onze ogen, heel apart. We krijgen een privérondleiding door één van de grotten die onder de stad ligt. Een groot deel van het grottenstelsel is gevuld met water, er komen hier dan ook regelmatig duikers voor een cavedive. Lijkt me helemaal niks! De film Sanctum (binnenkort 3D in uw bioscoop) is hier deels opgenomen en gaat over grotduikers die in de problemen komen. Hoef ik niet te zien.

In de krant volgen we cycloon Yasi op z'n pad door noord Australie, gelukkig lijkt het allemaal wel mee te vallen, maar de cycloon brengt wel weer veel regen mee waardoor floodings weer een risico worden. Het voelt 'ver van m'n bed', tenslotte zijn we er net 5000 km vandaan gereden en schijnt de zon hier. Als we vanmorgen weer over de krant gebogen zitten voor het laatste nieuws blijkt Melbourne last van 'wild thunderstorms and flash flooding' te hebben. Mmmmmmmmm, dat is helemaal niet ver van ons bed! Dat is bij wijze van spreken hier om de hoek. Als de krant uit is, begint het langzaam te druppelen. We kijken elkaar aan, het zal toch niet. We moeten heel diep graven voor onze regenjassen en Michiel trekt voor het eerst in Australie z'n lange broek en dichte schoenen aan. Als rechtgeaarde Nederlander gaat hij een uur over het weer zitten klagen tot ik hem met een plu op pad stuur, zodat ik in alle rust dit verhaal kan typen. Ons vertrek richting Melbourne stellen we dan maar een dagje uit, verplicht rustig aan doen dus. Soms is er blijkbaar een cycloon voor nodig om ons af te remmen.

P.s. Bedankt weer voor alle berichtjes, mails en skypes! Soms moet je ver weg gaan om dichter tot elkaar te komen, grappig hoe dat werkt.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!