Deze week staat in het teken van bergen en meren, en natuurlijk de uitbreiding van ons reisgezelschap met MariAnne die we in Queenstown tegen het lijf lopen. Heerlijk om bij te praten en alle nieuwtjes uit te wisselen. We blijken in hetzelfde holidaypark (waar ze vaak én een camping én een hotel hebben) te verblijven, dus dat is erg handig. MariAnne reist met Djoser en haakt voortijdig af om nu nog 18 dagen met ons mee te trekken. Ze kan gebruik maken van ons tentje en tijdens de trektochten die nog gepland staan (één van vier dagen en één van vijf dagen) slapen we natuurlijk in de hutten van het Department of Conservation, vergelijkbaar met stichting natuurmonumenten in Nederland.

Het vorige verhaal eindigde op de de Fox Glacier waar Michiel toch iets minder enthousiast vanaf kwam dan ik dacht. Voornamelijk omdat het wel erg druilerig en grijs weer was, waardoor het blauwe ijs niet goed tot z'n recht kwam. Als we de volgende dag van de kust het berglandschap in rijden is het gelukkig alweer een stuk beter en bij aankomst in Wanaka, dat prachtig aan een groot meer ligt, is het zelfs ronduit zonnig en 30 graden! Jammer dat het meer voornamelijk uit smeltwater bestaat en het water zo'n 5 graden is. Zwemmen komt er dus niet van, dan maar wat vliegeren en hangmat hangen, ook fijn. De volgende dag maken we een wandeling met 450 meter stijging, ik merk dat m'n beenspieren sterker worden, helaas lijkt de rek af en toe uit m'n longen en moet ik toch veel stoppen om op adem te komen. Wel weer een kans om te genieten van het super uitzicht over het meer en de naderende regenbuien in de verte. Michiel gaat hier ook nog een paar uurtjes mountainbiken op een goede fiets en leuke routes, wel mist hij iemand om mee te sparren.

In de krant staat dat de UV-factor momenteel 10 is (de schaal gaat tot 11, en in Nederland komt het niet boven de 5). Goed insmeren dus, er hangen zelfs zonnebrandcréme automaten in de stad, er wordt veel gewaarschuwd voor huidkanker. Tussen 11 uur en 16 uur kun je maar beter uit de zon blijven. M'n petje draait overuren en ik draag vaak lange mouwen. Gelukkig heb ik in Fiji zonnebrandcreme gevonden waar ik niet al te bobbelig van word. In de bergen vormen zich mooie ufowolken die ook voor wat bescherming zorgen.

In Wanaka gaan we naar de Paradisebioscoop. Hier staan allemaal oude bankstellen en zelfs een autootje en kijken we dus heel relaxed een rare maar toch grappige film (Four lions). Hier is ook het puzzelmuseum, waar we in het aangrenzende café allerlei puzzels proberen op te lossen tijdens onze lunch, en in het museum zelf mooie hologrammen en allerlei andere optische illusies zien. In een scheef gebouwde kamer waar aan de wanden alles recht is opgehangen ontstaat er kortsluiting in m'n hersenen en ren ik kostmisselijk met m'n hand voor m'n ogen naar een plek waar alles weer begrijpbaar volgens de wetten van de zwaartekracht in de ruimte geplaatst is.

Als we naar Queenstown rijden komen we langs veel weilanden met schapen, koeien en herten (die fokken ze hier ook). Bij een grote fruitteeltboerderij kopen we een kilo kersen en eten onze vingers en mondhoeken helemaal paars aan deze heerlijkheid. We komen ook langs de brug waar het bungyjumpen ooit begonnen is en het nog steeds gedaan wordt. We vermaken ons een uur met het kijken naar gillende meiden die zich door de instructeurs van het platform laten duwen. Michiel twijfelt lang genoeg (zal ik wel/niet de sprong wagen), als hij besluit om het wel te doen, is de balie net gesloten en wordt hem de vernedering van mogelijk niet durven bespaard.

Queenstown is dé activiteitenstad van NZ, hier kun je echt van alles doen, van jetboat tot skydive, van helibike tot wildwaterraft, kayakken, paardrijden, hiken enz.........Michiel moet natuurlijk weer de berg op (Ben Lomond, 1750m). Ik vergezel hem de eerste 500 m. middels het kabelbaantje en onze wegen scheiden zich bij het uitkijkplatform, waarna ik lekker een dagje ga shoppen en mezelf verwen met een supersushilunch. 's Avonds arriveert de reisgroep van Djoser, treffen we MariAnne en gaan we lekker BBQ-en. De volgende dag gaan we paardrijden in Glenorchy. Michiel gaat wijselijk niet mee en kiest voor de shotoverjet (met een raceboot door enge smalle canyons scheuren). De rit door het het 'Lord of the Rings' landschap is werkelijk adembenemend. We gaan door rivieren en velden vol met paarse lupines omringd door besneeuwde bergen. Het is weer prachtig weer, we kunnen goed om ons heen kijken (de paarden kijken wel of we goed lopen) en we hebben de gids voor ons alleen waardoor we ook goed geïnstrueerd kunnen worden en MariAnne haar galoppeerangst overwint. Weer een lekkerdagje.nl zeg maar!

Gisteren zijn we naar Te Anau gereden, hier doen we boodschappen voor de komende vier dagen. We gaan de Milford track lopen van zaterdag t/m dinsdag. De weersvooruitzichten zijn erg slecht helaas. Regen, regen, regen. We had it coming na 5 weken prachtig weer, het is niet anders. Even de positieve kanten op een rijtje:

- minder last van sandflies
- niet te warm om te lopen
- mooie wolkenpartijen tussen de bergen
- watervallen met volume
- regenkleding niet voor niets mee lopen sjouwen
- dure wollen hikingtruitjes niet voor niets aangeschaft
- minder kans op huidkanker en verbrandingen
- meer kans op regenbogen

Nou het wordt gewoon hartstikke gaaf dus!

P.s. het paard van Pipi Langkous heette klein witje, als eerste correct beantwoord door Gaab (wel bij het verkeerde verhaal overigens).