We zijn begin deze week van Syney naar Cairns (in het noord-oosten) gevlogen. Hier hebben eindelijk weer een campertje, precies dezelfde als in NZ, dus het voelt gelijk vertrouwd. Wat niet vertrouwd voelt, is de temperatuur in combi met de luchtvochtigheid. Gatverdegatver gewoon niet uit te houden zo benauwd warm vooral ook 's nachts. Gelukkig is het een Van met een Fan. Overdag rijden we van airco naar airco. Michiel gaat nu zelfs graag mee boodschappen doen omdat de supermarkt zo'n beetje de enige plek is waar het uit te houden is. Al snel ben ik snipverkouden van al die temperatuurswisselingen en staat mijn week in het teken van een wattenhoofd dat liters snot lekt.

Wat natuurlijk nog veel meer speelt, zijn de overstromingen in Queensland. We zijn er overheen gevlogen (overigens niets te zien) en zitten nu ten noorden van het rampgebied. Ons plan was echter om met de camper via de oostkust naar het zuiden te rijden om via de zuidkust richting Perth te gaan waar we over 10 weken moeten zijn voor de volgende vlucht (Hongkong). De weg naar het zuiden is echter al een week afgesloten en dat kan nog wel even gaan duren. Omboeken van de camper gaat héél veel geld kosten, plus dat we dan ook extra vluchten moeten betalen om hier weg te komen. Aangezien we ruim de tijd hebben, is er nog geen paniek. Wel lezen we verhalen van reizigers die op korte termijn een vlucht moeten halen of een camper moeten inleveren aan de andere kant van de overstromingen, die hierdoor mogelijk wel in de problemen komen of als een kip zonder kop het overstromingsgebied in rijden op zoek naar tussendoorweggetjes die nog wel berijdbaar zijn (levensgevaarlijk!). Wij zitten de tijd wel uit aan de Noord-Oost kust, er is hier voldoende te beleven.

We zijn eerst naar Cape Tribulation gereden, dat is een gehucht in het Daintree Rainforest boven Cairns. De weg er naar toe is spectaculair met aan de ene kant de bergen waar de jungle vanaf rolt en aan de andere kant de blauwe zee met het Great Barrier Reef voor de deur. Volgens de camperverhuurder is snorkelen momenteel geen doen i.v.m. al de grond die met de hoosbuien de zee is ingespoeld. Als de campingeigenaresse het tegendeel beweert, boeken we direct een snorkeltrip bij haar en hebben we een geweldige dag op en vooral in de zee. Nog nooit zulke grote doopvontschelpen gezien en het stikt er van de schildpadden. Het zicht is prima gelukkig. We krijgen een speciaal lycra pak aan (charmant) i.v.m. met de levensgevaarlijke kwallen die hier van november tot mei rondhangen. Geen fijn idee, maar het rif trekt en ik wil het echt allemaal zien. De enige kwal die ik zie, blijkt een wat aangegroeid boeitje en de gids schudt meewarrig z'n hoofd als ik angstig wijs. Ook vindt hij m'n vraag over ongesteld zijn en gevaar voor haaien maar raar. Maar ik ben blij dat de rifhaaien het vandaag laten afweten.

In de jungle aan de kust kamperen we langs het strand, hier zijn veel vogels, o.a. de Cassowarry, een soort prehistorisch ogende struisvogel. Ook leven hier de 'salties', zoutwaterkrokodillen waar overal waarschuwingsbordjes voor staan. We zien beiden niet, maar het feit dat het zou kunnen, geeft onze wandelingen wel een extra dimensie.

De volgende dagen rijden op ons gemak richting zuiden. We zien vooral veel suikerrietvelden en af en toe wat bergen. De kusten zijn bezaaid met mooie stranden en de zee lokt ter afkoeling. Er zwemt echter niemand alleen op de plekken die afgezet zijn met netten vanwege die kwallen. We zien onze eerste Wallabies dankzij het geocachen (anders waren we hier nooit gestopt) en vinden daardoor tevens een mooi uitzichtspunt bij Bowen waar de film 'Australia' is opgenomen. In Townsville sjokken we een dagje langs de boulevard en zien we (in de airco, heeeeeeeerlijk) de film 'de tourist', slap verhaaltje, altijd leuke Johnny Depp.

We doen onszelf een dik boek (ik schat zo'n 2,5 kilo) kado met daarin alle australian wildlife. Wat een gekke dieren lopen/vliegen/zwemmen hier rond zeg. Leuk! Verheug me er op dit allemaal nog te gaan zien. Ondertussen zien we lepelaars rondscharrelen, dat is dan weer niet vreemd, die zie je in Hellevoetsluis ook.

Gisteren zijn we aangekomen in Airlie Beach, dit is het vertrekpunt om met een zeilboot de Whitsunday eilanden en het Great Barrier Reef te bezoeken. De megatrimaran Avatar die we graag geboekt hadden, is echter vol. Dan maar weer met een catamaran, ook geweldig natuurlijk! Morgen vertrekken we voor drie dagen en hopen dat in de tussentijd het water bij Rockhampton nog wat wil zakken. We horen dat Nederland zo z´n eigen rampen heeft. Hoe is het met de Maas? Nog last van de rook bij Moerdijk gehad?