GELUKKIG NIEUWJAAR ALLEMAAL!!!!
Over heel de wereld is het nu 2011 geworden en hier in Sydney waren we zo'n beetje de eersten die het nieuwe jaar mochten verwelkomen. Hebben jullie een leuke jaarwisseling gehad? Nog goede voornemens gemaakt? Zet ze dan in een reactie op deze site, dat helpt je om het beter vol te houden! Wij en alle meelezers zullen je helpen herinneren, hahahaha. In ieder geval weer heel erg bedankt voor al jullie leuke en lieve sms-jes, berichten, mails, skypes enz.... Deze week extra gewaardeerd vanwege m'n eerste reisdip die ondertussen gelukkig tot 2010 behoort.

Na de aardbeving in Christchurch, het vertrek van MariAnne, het alles in/uit pakken en wennen in weer een nieuw land, heb ik er even geen zin meer in. En zoals altijd halverwege een reis is daar het eerste 'Ik wil naar huis' gevoel. Ik wil in m'n eigen bed slapen, ik wil m'n vrienden en familie zien, ik wil een potje kaarten met de club, ik wil in m'n eigen keuken kokkerellen, ik wil met m'n kat kroelen, ik wil me aan de houtkachel warmen en ik wil niet meer uit een tas leven. Het feit dat er in noord-oost Australië veel regen valt en overstromingen gemeld worden, doet hier natuurlijk geen goed aan. Ook in Sydney regent het bij aankomst, en ik denk bij mezelf wat doe ik hier? (Let wel: dit was na de doorwaakte nacht met aardbevingen.)

Na een goede nachtrust en wakker worden van de lucht van gebakken eieren en koffie uit het cafeetje onder ons, voel ik me al een stuk beter. We hebben een leuk hotelletje in Surrey Hills, een wijk aan de rand van het centrum. Gratis internet en dvd's en een eigen badkamer. In de loop van de week knapt het weer op en is het hier heerlijk zomers. Opvallend veel mensen lopen op teenslippers en de meisjes lopen er allemaal erg sexy bij in (zéér) korte broeken en strakke topjes. Wel even wat anders dan de kiwilook! Ook erg wennen aan de drukte en lawaai na al die wandelingen in het lege, stille Nieuw Zeeland. Ik heb het gevoel dat iedereen voor m'n voeten loopt of dat van plan is te gaan doen (het magneeteffect) en wordt doodmoe van het steeds opzij springen en ontwijken van mensen. Personal space is een zeldzaam goed hier in de grote stad.

We verkennen de stad, zien natuurlijk het beroemde operagebouw met daarachter de harbourbridge. Wandelen door de botanische tuinen, waar veel ibissen statig rondlopen. Hebben een paar heerlijke stranddagen bij Manly en Bondi beach. Ik zie m'n eerste haai tijdens het snorkelen (een zebrahaai van 1,5 meter). We bezoeken het maritiem museum en gaan op zoek naar de favoriete kroeg van buurman Willem (niet gevonden, Tooheys is een biermerk en staat boven vele café's vermeld). We gaan naar een openlucht bioscoop in Centenialpark waar we de film 'Inception' zien terwijl de papagaaien en kalongs (grote vleermuizen) overvliegen. We maken een fietstocht en verzinnen ondertussen wat de beste plek is om het vuurwerk te gaan kijken.

De stad maakt zich op voor oud en nieuw, overal verschijnen hekken en we horen dat er 1,5 miljoen mensen verwacht worden! En ik vind het nu al zo druk in de stad! Al snel stel ik voor om uit te zoeken of we het vuurwerk vanaf een boot kunnen zien. Michiel gaat het web op, veel is natuurlijk al uitverkocht, maar uiteindelijk vindt hij een (peperduur) arrangement met buffet aan boord van een grote rondvaartboot (bedankt moeder Michiel!). Er wordt wel verwacht dat we netjes gekleed komen. Tja, er zit veel in onze backpacks maar geen nette kleding. Dus gaan we op zoek (tot michiels grote vreugde, ahum) en vinden uiteindelijk alles wat we zoeken in de tweedehands winkeltjes in Newtown.

We checken om 19.00 uur in en varen met honderden andere boten door de haven van Sydney. De wal ziet zwart van de mensen, wat ben ik blij dat ik daar niet tussen sta! Onze boot vaart mee in de vlootschouw en ondertussen worden we voorzien van alle drank en eten dat we maar wensen, verrukkelijk! We vermaken ons kostelijk met de aanwezige heliumballonnen. Om 21.00 is er vuurwerk voor de kinderen. Dit ziet er al spectaculair uit en belooft een hoop voor 0.00 uur. De uren daarna wordt iedereen steeds lolliger en langzaamaan komt m'n oud&nieuw-spanning weer naar boven. Moet ik nou iedereen op deze boot gaan zoenen? Pfffffff vermoeiend altijd dat gedenk. Michiel trekt me om 23.30 mee naar de zijkant van het schip waar we stiekem samen in het afgesloten gangboord gaan zitten, hij scoort nog ff twee glazen champagne en daarna zit ik, op de eerste rang, een kwartier lang met m'n mond open naar het schouwspel in de lucht en op de brug te kijken. Wauw!!! Dit is pas vuurwerk! Ondertussen komen de sms'jes uit Nederland binnen terwijl het daar nog maar twee uur 's middags is. Wat goed zeg dat jullie zo alert zijn, tof.

Vandaag is 'the day after' en hebben we sinds lange tijd (ik kan me de laatste keer niet heugen) een vette vervelende kater. Het bed ligt vol met glittertjes, hoe kwam dat ook al weer, oh ja het volgende envelopje opengescheurd bij thuiskomst (en bedankt weer.......hahahaha). Om en om vallen we steeds weer in slaap om uiteindelijk pas om 19.00 uur 's avonds uit ons hotelkamer tevoorschijn te komen. Nog steeds suf doen we ons tegoed aan een mexicaanse hap om vervolgens weer lekker op bed te gaan liggen om een filmpje te kijken. Goede voornemens hebben we niet. Oh ja eentje dan, het beste halen uit de drie maanden vrijheid die ons nog rest en niet gaan meuten over naar huis gaan en zo.

Hebben jullie ook zo'n hoofdpijn?